Stressbestendig?

Ik was moe. Doodop. Ging dinsdag te laat weg uit delft en heb de hele nacht wakker gelegen. Vanochtend vroeg op en aangekomen bij therapie bleek het tweede blok uit te vallen. Nu vind ik dat ik best stressbestendig mag zijn. Vind van mezelf dat ik dat ook wel ben, tot op zeker hoogte. maar als ik ergens niet tegen kan... juist: het onverwachte. Mijn hele planning in de war. En ik vol stress. En niet dat dat op zich nou het ergste vind, wat me het meest irriteerd is dat ik er niet tegen kan. Want ik vind dat ik daar tegen zou moeten kunnen. Onverwachte wendingen aan je leven maken dat juist interessant, toch?