dinsdag, december 23, 2003

Duidelijk.

Er was eens een meisje. Een meisje met een bus. Niet zomaar een bus, maar een mooie, grote, met graffity bespoten bus. Ook een bus met een hoop deuken, maar een kniesoor die daar op let. Het meisje ging met vriendinnen V. en N. op wereldreis. Helemaal naar de groothandel in Weesp. Voor die reis moesten er natuurlijk een aantal dingen gebeuren, de tank van de bus moest vol en de banden moesten opgepomt. Nadat ze erachter kwam dat er tankstations zijn waar je voor lucht moet betalen zochten ze verder naar lucht, bij voorkeur ergens overdekt, want het waaide, en regende, en sneeuwde en het was koud. En zo kwam ons meisje bij een tankstation langs de grote weg, met gratis lucht en koffie en chocomel.

Ze stapte uit, liep om haar bus heen (de vriendinnen bleven lekker warm en droog binnen zitten) en zocht naar het knopje van het luchtapparaat. Nergens een knopje. Wel een rare meter met een handel. Na het lezen van de instructies bleek dat je de hendel kon inknijpen (half) en dat er dan lucht uit de band loopt en dat je de hendel kon inknijpen (helemaal) en dat er dan lucht in de band loopt. Dat kan ik wel, dacht het meisje. Dopje van het ventiel, slang uittrekken en hoppa! Niets van dat hoppa. Een hoop gesis en de meter die aangaf dat er, van de vereiste 2.4 bar die de autoband nodig had om mee te kunnen rijden, nog maar 1.8 over was.

Ik doe iets niet goed, dacht ze, en las nogmaals de instructies. Half indrukken voor leeg laten lopen en heel indrukken voor vol, het stond er echt. Vriendin N. helpt mee en drukt op de hendel, in blijkt echt zover in te zijn als het meisje hem had ingedrukt. Opnieuw proberen. Weer een hoop gesis later zegt de meter nog maar 1.4 bar! Naar de balie dan maar, waar een meisje staat dat 'geen verstand heeft van autozaken'. En dan werk je op een tankstation... Maar, er is een lieve meneer die wel mee wil, en even zijn jas gaat halen. Tien minuten later heeft de meneer eindelijk zijn jas aan en komt naar buiten.

Bij de bus aangekomen staan vriendinnen N. en V. lachend naar het meisje te kijken. 'Hij doet 't!' De meneer gaat weer weg en het meisje vraagt uitleg aan haar vriendinnen. 'Je moest op dit knopje drukken...', meldt vriendin V. terwijl ze naar een heel geel knopje wijst wat behoorlijk afsteekt tegen het groen van het luchtapparaat en waarbij bovendien staat: 'druk hier om luchtinvoer te starten'. 'Maar...dat stond helemaal niet in de instructies! toch...?' protesteerd het meisje. Ze herleest de instructies voor de derde keer. En daar staat het. Stap drie. 'Druk op de gele knop'

Ik ben niet blond. Echt niet.