Timing

Het is woensdag vandaag en ik ben nog steeds ziek. Weliswaar geen stekende pijn meer overal en volgens de thermometer ook geen koorts meer maar nog wel lamlendig en mooie sterretjes bij te lang zitten. Woensdag is zo'n dag midden in de week waarop ik vriendjelief verschrikkelijk mis, me realiseer dat we middenin een week zitten en het nog té lang duurt voor ik hem weer zie. En dus bel ik op en eis ik dat hij langskomt. Ik wil knuffels en aandacht, een kopje thee met honing en aan aai over mijn mooie net geverfde haar.

Hij neemt niet op, wat niet raar is want hij werkt. Ik spreek in en hij belt terug. En laat de bom vallen: hij komt niet. Hij voelt zich lamlendig, misselijk, slapjes en moe. Ziek. Hij wil naar huis, twee dagen vrij van werk, slapen en thee en soep en knuffels.

Tegerlijkertijd ziek worden zou niet moeten mogen.