donderdag, oktober 16, 2003

Drukte.

Mijn dochter is morgen jarig. Zaterdag geven we een feestje. Nu had ik al gemeld dat ik niet van verjaardagen hou, niet van de mijne en ook niet zo van die van anderen. Ik ben als de dood dat er uiteindelijk niemand komt opdagen. En natuurlijk hebben er al mensen laten weten dat ze geen tijd hebben. Twee vrienden hebben iets anders te doen, weer een andere moet werken en mijn beste vriendin en haar vriend hebben ook al plannen. Ik reken me suf met een lijstje nast me en vraag me af hoeveel mensen er wel gaan komen en met hoeveel mensen het vol zal lijken hier in huis. Als ik nu meer slingers ophang en wat stoelen verplaats ziet het er dan sneller vol uit?

Ergens heb ik het gevoel dat het mijn dochter weinig uitmaakt, zolang ze maar minimaal een prinsessenknufel, boek of verkleedset krijgt. Waarom doe ik er dan zo moeilijk over?