Mijn dag.

Opstaan. (7u)

In de auto. Naar gesprek bij nieuwe psych. File. (8u)

Lang zitten in de achtkamer bij psych. Zoetjes in de thee laten vallen.
Doosje onbruikbaar en nergens zoetjes in de buurt. Thee met suiker dus. (9u)

Gesprek bij psych. Niets nuttigs, maar desondanks vrij boeiend tijdverdrijf. (10u)

Weer in auto. Geen parkeerplaats. Tien minuten lopen naar therapie. (10.30u)

Wachten op het tweede blok. Doodop jezelf naar de keuken slepen voor bouillon. (10.45u)

Borderlinevoorlichting. Irrititatie. Ik-weet-het-allemaal-al-syndroom.
Ik uit mijn gevoel en niemand is kwaad maar wil desalniettemin wegrennen. (11u)

Weer tien minuten lopen naar auto. Naar werk. (12.15u)

Halve stad door om parkeerplaats te vinden. Lopen naar werk. (12.30u)

Uitrusten en de stress van anderhalf uur irritatie op therapie verwerken. Naar huis willen. (13u)

Gesprekje met begeleidster L. op werk, wel/niet naar huis, wel/geen pilletjes om rustiger te worden. (13.15u)

Met roze pilletjes toch nog wat werk verzet. Haasten om op tijd bij psych nr. 2 te komen. (15u)

Moeilijk gesprek bij psych nr. 2. File onderweg naar huis. (16u)


Nu: Moe, dood, gestressed, bang, alleen, eenzaam, nix op tv, geen zin in lezen en te veel gegeten.
En een aan extremen grenzende behoefte om verschrikkelijk geknuffelt te worden, maar natuurlijk zie ik vriendje pas woensdag weer.

Ik denk dat ik maar naar bed ga.