Toekomst.

Van het lezen van boeken en tijdschriften over problemen ga ik me kut voelen. Ooit heb ik mezelf als behandeldoel gesteld dat ik 'hertraumatisering' zou voorkomen. Een mooi woord voor geen dingen meer (proberen te) doen waar ik me rot van ga voelen.

Als ik stop met het lezen van vaktijdschriften en boeken over bijvoorbeeld borderline dan mis ik voor mijn gevoel een groot stuk kennis. Ik zou dan ook moeten stoppen met het lezen van ervaringsverhalen en met het lid zijn van bepaalde mailgroepen. Dan mis ik ook nog een stuk uiting van mijn gevoel en herkenning. Daarbij voel ik me niet altijd rot bij het lezen. Soms.

Is soms genoeg om te stoppen? Is het belangrijk genoeg voor mijn 'beter worden'? Kan ik als ik stop ooit weer beginnen? En als ik stop met lezen, waar is dan het einde? Wat kan ik dan straks nog wel?

Eigenlijk wil ik helemaal niet stoppen met lezen. Zolang ik er niet ter plekke bang van word huldig ik het principe 'wie dan leeft wie dan zorgt'. Maar ergens heb ik het gevoel dat als ik niet een soort van mentaliteitsverandering bij mezelf bewerkstellig het nooit 'beter' wordt.

Misschien moet ik maar gewoon kluizenaar worden.