Verwennen?

net op het moment dat ik, eindelijk, besloten heb om mijn rok te gaan vernaaien, hem in stukjes heb geknipt en heb gespeld, kom ik erachter dat mijn naaimachine geen voetje heeft. Voor de leken onder ons, dat ik een o zo belangrijk stukje naaimachine, zonder dat stukje valt er namelijk weinig te naaien. Dus ik naar de naaimachine winkel hier bij mij in de buurt. "Wij gaan verhuizen" stond er heel groot op de deur. Met daarnaast: "wij zijn verhuisd". Naar de stad, veel te ver van hier. Teleurgesteld en gedesorienteerd rij ik door langs de winkelstraat en kom langs een snoepwinkel. 'Ach, een traktatie heb ik wel verdiend. Ik ben helemaal hierheen gereden en er was niet eens een voetje en nu kan ik niet naaien en heb ik niets te doen vandaag en...' 'Nou... als je het maar goedkoop houd.' Ik jubel over de overwinning van mijn es op mijn ego en ga naar binnen.

Acht euro later en vele dingen rijker die ik helemaal niet nodig heb en ook niet op kan in een dag sta ik weer buiten. 'Hmmm, ik geloof dat ik meer dingen moet verzinnen waar ik een traktaie voor verdiend heb...'